مرکز تخصصی فقه و اصول معصومیه بوشهر

اللهم لاتسلبنی ما انعمت به علی من ولایتک و ولایـﺔ محمد و آل محمد
  • خانه 
  • تماس  
  • ورود 

مراسم سوگواری شهادت امام جعفر صادق(ع) در مرکز تخصصی فقه واصول معصومیه بوشهربرگزار می شود

 


مراسم سوگواری بمناسبت سالروز شهادت هفتمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت حضرت امام جعفر صادق(ع) برگزار می شود. به گزارش  روابط عمومی مرکز تخصصی فقه و اصول معصومیه بوشهر: بمناسبت سالروز شهادت هفتمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت حضرت امام جعفر صادق(ع) مراسم سوگواری در رثای آن امام معصوم از سوی  مدیریت مرکز تخصص فقه واصول معصومیه بوشهر روز پنج شنبه 30 مردادماه با سخنرانی سرکار خانم یوسفی در سالن اجتماعات مدرسه علمیه امام صادق(ع) برگزار می شود.

از عموم مردم ولایتمدار ودوستدار ائمه معصومین دعوت می شود در این مراسم معنوی شرکت کنند.

خلاصه تدریس اصول مرحوم مظفر

14 اردیبهشت 1393 توسط مرکز تخصصی فقه و اصول معصومیه بوشهر

بسم الله الرحمن الرحیم

استاد:آقای محمد گله گیری

خلاصه کننده:خانم طلبه متقی

درس:دوران بین نسخ و تخصیص

صورت سوم:

اگر تاریخ خاص و عام معلوم باشد و خاص تقدیم داشته باشد و این خود به دو صورت است:

1-یک حالت اینکه عام قبل از وقت عمل به خاص وارد شود در این صورت بدون اشکال خاص مخصص عام است.چون نسخ هیچ گاه قبل از عمل به منسوخ نیست.

2-حالت دوم این است ک عام بعد از وقت عمل به خاص وارد شود در این صورت نمی توانیم بگوئیم واجب است حمل بر نسخ کنیم چرا کهاین مورد از باب تقدیم بیان از وقت حاجت است نه تاخیر بیان از وقت حاجت و در این جا (تقدیم بیان)اصلا قبحی وجود ندارد و شاید نظر قائلین به نسخ این باشد که عامی که بعد وارد شده ظهور در عموم دارد و اصاله العموم در این عام جاری می گردد و هیچ مانعی در کار نیست که بیایدجلوی اصاله العموم را بگیرد مگر اینکه احتمال بدهیم که خاص مقدم مخصص و قرینه برای عام باشد و احتمال این هم هست که به وسیله عام منسوخ شود .ولی احراز نمیشود که خاص از باب قرینه و مخصص است و شکی نیست که خاص منفصل از حیث ظهور از عام قویتر نیست.

 

نظر مرحوم مظفر:صحیح تر این است که در این صورت بگوئیم حمل بر تخصیص شود چون عام تنها دلالتی که دارد این است  که کلام مولی جدی است اما ثابت نمی کند که این حکم عام حکم واقعی است که حمل بر نسخ شود و احتمال نسخ باعث نمی شود که خاص در خصوص ظهورش اقوی از عام  نباشد و خاص را از صلاحیت تخصیص عام خارج نمیسازد و از این روست که خاص بر عام مقدم میشود چرا که ظهورش اقوی است.

بلکه میتوان گفت برای عامی که پس از خاص می آید ظهوری در عموم منعقد نمیشود مگر به صورت بدوی و آنهم نسبت به کسی که علم به سبقت خاص ندارد و در نتیجه خاص سابق مثل مخصص متصل میشود و از این رو عام اصلا ظهوری ندارد تا اینکه توهم شود که در مقام بیان حکم واقعی یا ظاهری است.

صورت چهارم و پنجم:

اگر تاریخ عام و خاص مجهول باشد یا یکی از آنها مجهول باشد بی هیچ کلامی حمل بر تخصیص میشود و وجهی برای توهم نسخ نیست.

باب ششم-مطلق و مقید

-معنای مطلق و مقید

در تعریف مطلق گفته اند آن است که بر معنای شایعی در جنس خود دلالت کند و مقابل مطلق ٰمقید است ولی این تعریف قدیمی است و بر آن اشکالات زیادی وارد کرده اند.

علمای اصول اصطلاح خاصی در  دو لفظ مطلق و مقید ندارند بلکه این دو و اژه با همان معنای لغوی شان استعمال می شوند یعنی مطلق از ماده اطلاق به معنای رها گذاشتن از قید و شیوع است و مقابل آن تقیید است که تقابل ملکه و عدم ملکه دارد.

البته اطلاق هر چیزی بر حسب خودش می باشد و هرگاه اطلاق و تقیید به لفظ نسبت داده میشود مراد اطلاق از حیث دلالت لفظ بر معناست و بنابراین اطلاق و تقیید دو وصف برای لفظ به اعتبار معنی هستند مثلا وقتی مولا بگوید محمد را اکرام کن و ما بدانیم که علم شخصی به اعتبار معنایشان مطلق نامیده نمیشود چراکه در شخص معین شیوع و ارسال نیست نباید گمان کنیم که علم شخصی را نمیتوان مطلق نامید چون محمد دارای حالات مختلف است و حکم اکرام مقید به حال خاص نشده است میتوانیم بفهمیم که لفظ محمد به لحاظ احوالش می تواند متصف به اطلاق شود هر چیز به اعتبار معنی موضوع له اش شیوعی ندارد.

با توجه به آنچه گفتیم معنای مطلق عبارتست از شیوع و گسترش لفظ به اعتبار معنی و احوال معنایش و اما نه به اینصورن که این شیوع مستعمل فیه لفظ باشد مانند شیوعی که از وقوع نکره در ساق نفی استفاده میشود والا کلام عام خواهد بود نه مطلق .

اطلاق و تقیید ملازم یکدیگرند:

تقابل بین اطلاق و تقیید از قبیل ملکه و عدم ملکه است چراکه اطلاق یعنی عدم تقیید از چیزی که شانیت مقید شدن داردٰ پس هرگاه در کلام و در لسان دلیل تقیید ممکن نباشد اطلاق هم ممکن است و اگر تقیید محال باشد اطلاق نیز ممتنع است بدین معنی که در کلام متکلم اگر تقیید ممکن نباشد اطلاق هم ممکن نخواهد بود و در این جا متکلم باید ناچار یکی از آن دو را ادا کند پس از راه اطلاق مقامی اراده اطلاق را کشف میکند

 نظر دهید »

مراسم جشن میلاد حضرت فاطمه زهرا (س)در موسسه آموزش عالی معصومیه(گزارش تصویری)

01 اردیبهشت 1393 توسط مرکز تخصصی فقه و اصول معصومیه بوشهر

 

صفحات: 1· 2

 نظر دهید »

خلاصه تدرس دروس تمهیدیه فی الفقه الاستدلالی

01 اردیبهشت 1393 توسط مرکز تخصصی فقه و اصول معصومیه بوشهر

Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4

 

زمان :شنبه 1393/1/31

استادمربوطه: حجه الاسلام والمسلمین حاج اقا آقامیری

موضوع: کتاب هبه

خلاصه کننده : خواهر طلبه کره بندی

حقیقت هبه :

هبه : عقدی است که متضمن تملیک عین ،بدون عوض است.

و شرعی بودن این عقد امری واضح وروشن است.

دلایل ومستندات این حکم به شرح ذیل است :

1.اینکه هبه عقد است .بین فقها امری متسالم علیه (یعنی همه فقها بر آن تصریح کردندوآن را قبول دارند )است.

و قاعده سلطنت انسان بر خود و اموال خود نیز بر این مطلب دلالت دارد .

2.اینکه هبه متضمن تملیک بلا عوض است ،از واضحات فقه می باشد.

و فهم عرف از آن ،بهترین دلیل این مطلب است.در نتیجه تملیک آن به صورت مجانی می باشد.

نکته ؛

تفاوت هبه با هدیه وصدقه ،علا رغم اشتراک انها از جهت تملیک مجانی این است که هدیه ،تملیک مجانی با قصد تکریم وتعظیم و صدقه ،تملک مجانی با قصد قربت انجام می شوند ،و این بر خلاف ماهیت هبه است و هبه را می توان به دو شیوه بیان کرد یا اعم از صدقه وهدیه است یا مباین با این دو است.که در اصل شیوه اول را می پذیریم .

3.و در آخر اینکه هبه مشروعیت دارد ،این نیز از امور واضح وبدیهی می باشد .

و دلیل ان را می توان سیره عقل و عقلاء را بیان کرد که بون ردع ومنع بیان شده است .و هم سیره اهل شرع و سیره اهل البیت (علیهم السلام )که از جمله آن ،سیره ختمی مرتبت پیامبر اعظم حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم ) را بیان کرد که بر مشروعیت آن دلالت می کند .

پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم ) فدک را به فاطمه (صلی الله علیه و آله وسلم ) نبخشید ، مگر با عنوان هبه ،و آن دو ،یکی بودند ، ونهایت مطلب بر این است که موضوع متعلّق بر ارحام وخویشان است .

بلکه می توان از آیات شریفه ی زیر که می فرماند: ” فان طبن لکم عن شیءٍ منه نفسا ًفکلوه هنیئاً مریئاً"و ” ولا یحل لکم ان تأخذوا ممّا آتیتموهنّ شیئاً” استفاده کرد که دادن در موارد مذکور ،مخصوص مهریه نمی باشد.

ان شاءالله که رهروه ،راه شهدا باشیم .

“اللهم صل علی محمد وآل محمد وعچل فرجهم “

ادامه دارد… .

———————–

1.بقره /229

 نظر دهید »

خلاصه تدریس اصول مرحوم مظفر

31 فروردین 1393 توسط مرکز تخصصی فقه و اصول معصومیه بوشهر

بسم الله الرحمن الرحیم

شنبه 1393/1/23

استاد :حجه الاسلام والمسلمین محمد گله گیری

موضوع:دوران بین تخصیص و نسخ

خلاصه کننده:خانم طلبه مهتدی سال اول تفسیر و علوم قرآن

عام و خاص منفصل از جهت علم به تاریخ صدور:

1/هردو معلوم التاریخ:

1:عرفا تقارن هر دو معلوم

2:عام مقدم خاص موخر

3:خاص مقدم  عام موخر

2/هر دو مجهول التاریخ

3/یکی مجهول و دیگری معلوم التاریخ

صورت اول :این صورت وقتی است که تاریخ هر دو معلومو عرفا تقارن هر دو معلوم است که در این صورت خاص مخصص عام به حساب می آید مثل اینکه خاص حالت قرینه متصل برای عام است .

صورت دوم:این صورت وقتی است که تاریخ هر دو معلوم و عام مقدم باشد.1/قبل از عمل به عام               2/بعد از عمل به عام

1/ورود خاص قبل از عمل به عام باشد در این فرض ورود خاص را به معنای تخصیص می گیریم به این دلیل که نسخ هیچ گاه قبل از عمل به منسوخ نیست یا به این دلیل که تخصیص نسبت به نسخ اولی است.

2/ورود خاص بعد از عمل :الف)یا لزوما بایستی ناسخ باشد       ب)یا می تواند مخصص باشد

و در صورت امکان تخصیص سخن در این است که حمل بر تخصیص اولی است یا بر نسخ؟

دلیل کسانی که می گویند خاص لزوما بایستی ناسخ باشد این است که اگر وقت عمل به عام فرا رسیده باشد تاخیر خاص از وقت عمل ٰاگر بگوئیم خاص ما مبین عموم عام است از قبیل تاخیر بیان وقت حاجت می شود و این از حکیم قبیح است.

دلیل کسانی که میگویند خاص می تواند مخصص باشد این است که ممکن است عام برای بیان یک حکم ظاهری صوری و بخاطر مصلحتی که مقتضی کتمان واقعی است ولو این مصلحت ٰمصلحت تقیه یا مصلحت های دیگر باشد ولی حکم واقعی که تابع مصالح واقعی اشیاءمی باشد ٰحکم بر طبق خاص است پس وقتی خاص وارد می شود کاشف از حکم واقعی است و لذا مخصص عام است و کم عام گرچه ظاهرا عمر آن به سر رسیده اما این به خاطر برداشته شدن موضوع آن است و از باب نسخ نیست.

بنابرین اگر ممکن باشد که عام به طور صوری (حکم ظاهری)بیان شود در این صورت خاص مخصص آن خواهد بود و اگر ثابت شود که عام در صدد بیان حکم واقعی است در این صورت شکی نیست که خاص ناسخ عام است .اما اگر امر دائر بین نسخ و تخصیص باشد حمل بر کدام یک ارجح است؟

پاسخ:صحیح این است که حمل بر تخصیص کنیم چون عام ظهوری ندارد مگر در این که مراد جدی عموم است خواه این عموم ٰحکم واقعی باشد یا صوری(حکم ظاهری) و چون اراده حکم واقعی از عام به صورت نسخ احتیاج به بیانی بیشتر از ظهور عام دارد گفتیم که محل بر تخصیص به صواب نزدیکتر است تا حمل بر نسخٰ گرچه هر یک از این دو ممکن است.

الهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجه

 1 نظر

طلاب موسسه آموزش عالی معصومیه در دیدار با حضرت آیت الله صفایی بوشهری

28 فروردین 1393 توسط مرکز تخصصی فقه و اصول معصومیه بوشهر

به گزارش

” روابط عمومی مدیریت  حوزه علمیه خواهران استان بوشهر"به مناسبت میلاد حضرت زهرا (سلام الله علیها) و روز زن،طلاب خواهر مدارس علمیه و مداحان استان بوشهر با آیت الله صفایی بوشهری نماینده مقام معظم رهبری در استان و امام جمعه بوشهر صبح امروز در مصلای نماز جمعه بوشهر دیدار نمودند.

صفحات: 1· 2

 نظر دهید »
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
خرداد 1404
شن یک دو سه چهار پنج جم
 << <   > >>
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            

مرکز تخصصی فقه و اصول معصومیه بوشهر

این وبلاگ متعلق به مرکز تخصصی فقه واصول معصومیه بوشهر می باشد که اهم مطالب آن در موضوعات اطلاع رسانی، فرهنگی خبری ونشر معارف ، سرگذشت علماء وبزرگان و ... می باشد
  • خانه
  • اخیر
  • آرشیوها
  • موضوعات
  • آخرین نظرات

جستجو

موضوعات

  • همه
  • اخبار
  • اخلاقی
  • فرهنگی
  • نکات طلبگی
  • مهدویت
  • اخبار مدرسه
  • بیانات مقام معظم رهبری
  • کتابشناسی
  • مناسبت ها
  • معرفی سایت
  • فرهیختگان
  • خلاصه کتاب

فیدهای XML

  • RSS 2.0: مطالب, نظرات
  • Atom: مطالب, نظرات
  • RDF: مطالب, نظرات
  • RSS 0.92: مطالب, نظرات
  • _sitemap: مطالب, نظرات
RSS چیست؟
  • کوثربلاگ سرویس وبلاگ نویسی بانوان
  • تماس